Ho Chi Minh City

Huj matekes,

Hier nog ff een berichtje vanuit Vietnam van de manne van Wezel. We hebben dus een bus gepakt van Phnom Penh naar Saigon. Opmerkelijk was dat we, na die ongeloofelijke hitte en droogte in Cambodja, de grens overstaken en het onmiddellijk begon te regenen. Van abnormaal dor veranderde het landschap plots naar grasgroen... alleja, rijstveldgroen dan. Langs alle kanten zag je rijstvelden in hun volle glorie, terwijl er in Cambodia geen spiereke rijst opstond. We zagen ineens ook een minder fraai zicht op de weg. Er stak ons een motobikeske voorbij met een kooi er vanachter op gebonden. Die kooi zat proppesvol met beesjes... wa voor beesjes??? Hondjes!! Klaar voor de slachtbank, da kon niet anders. Die beesjes konden nog niet meer moven in da kooike, die waren letterlijk allemaal opeen gesmeten. Int zuiden van Vietnam zou het niet worden gegeten, maar als ge dan een paar van die brommerkes zie passeren dan krijgde er toch uw twijfels over.


Na een busritje van zo n 5-6 uurs waren we aangekomen in HCM-City, former Saigon. The place was flooding!!! Alle straten stonden hiere blank. Da verkeer was immens, hopen Vietnamezekes ingepakt in regenbashkes op hun scooterkes. Ne serieuze puinhoop dus. Respect voor den buschauffeur diejen hier zennen draai gevonden krijgt! Het coole deraan was wel, dat nadat we in een duister steegske waar de ratten voor uw voet wegschoten een kamer hadden gevonden en eens buiten gingen zien, al die straten schonekes waren leeggelopen en er precies niks was gebeurd. Bij ons zou zoiets dus ongetwijfeld het 7-uur journaal halen. Hier wordt er nog nimmer over geklapt achteraf. Soit, efkes op verkenning door Saigon, iets gaan drinken en aan de klap geraakt met ne kerel. Wa blijkt, nen Belg, ne rasechten Antwerpenaar diejen voor een tijdje in Saigon zat voort werk. Moest gevierd worden, dus we hebben er een ferm lap op gegeven. Diejen Ibn wist dus alle plekskes zen en tis een memorabel avondje geworden. Nadat we bij een hoopke Nigerianen gezeten hadden (die mannen verdienden daar blijkbaar redelijk hunne kost met sjotten), kwamen we vanhaar Belgen tegen. Wa volk van de kanten van Gent. Huuuuuj, da moest dan ook weer gevierd worden. Gevolg was da we s anderendaags met ne serieuzen houtere kop zaten allemaal en dat we gelukkig HBO op de kamer hadden, waar we dus bijgevolg nimmer hoefden af te komen diejen dag.


Den dag daarna per cyclo Vietnam gaan verkennen. Da begon allemaal goed tot da we moesten gaan betalen en er daarna achterkwamen dat die sjoemelaars ons een pak te veel hadden aangerekend. Daar hem ik dan toch wel ff voor aant miljaren geweest, maar ja eigen schuld dikken bult en we kunnen er maar uit leren voor de volgende keren da we nog van die bloedzuigers gaan tegenkomen. Een paar musea gaan bezien, waaronder het War Remnants Museum. Dees was echt wel vet. In geuren en kleuren werd het verzet van Vietnam tegen de Fransen en vervolgens de Amerikanen en het toen heersende regime beschreven. Een heel fotoreportage van de Vietnamoorlog werd tentoongesteld. Krisse, Fredje, dees hadden gelle zeker weten te apprecieren. Echt grellige fotos mannen!!! Van daaruit zen we nog een paar marktjes gaan bezoeken, waar ze ons bijna ons T-shirts kapotscheurden, zodat we er andere konden kopen. Vooral da verkeer is hier nie te doen. Het straat oversteken is al een avontuur op zich. Doeget vooral heel rustig en let op die ogen. Kijkt elken bestuurder recht in zn ogen en steekt heel rustig over... op de laatste moment ontwijken ze je dan wel.

Den dag nadien hadden we dan nen date met een oude bekende: Phuong van den Thalassa. Ons inspectriceke had ons geinviteerd om in een authentiek Vientamees restaurantje te gaan lunchen. Khad al gezegd tegen de Piet. Hou maar int oog eh, die gaat daar vanalles bestellen en da ga supergoe worden. Twas ook allemaal keigoe, maar ons Phuong bleef maar bestellen. Eerst speciale shrimp-pancakes, dan weer clams, dan weer een grote schotel vis voor fresh springrolls mee te maken... op den duur konden we gewoon nimmer. Volledig overeten heeft ze ons daar buiten gerold en zijn we verder getrokken richting Phuongs geboorteplaatske Nha Trang.